Sporters die nauwelijks ouder zijn dan ik
Door: Remi Mesu
Blijf op de hoogte en volg Remi
30 Mei 2014 | Oostenrijk, Wenen
Gute nacht,
Het is alweer de laatste (werk)dag in Wenen, aan de ene kant jammer. Want het was toch mooi om in deze stad te mogen en kunnen zijn op een andere manier dan normaal. Maar toch ook wel blij dat vanaf morgen het onregelmatige dagschema weer voorbij is. Niet meer tot 02.00 's nachts aan een stukje typen omdat ik nog maar net terug ben van een evenement. Maar dat hectische had ook wel zn charme.
Zo werd ik vanochtend als allereerste wakker om 8.30, normaal geen probleem zou je zeggen. Maar niet als je pas om drie uur je bed in bent gegaan omdat we nog de stad in waren geweest. Niet echt handig van mezelf.
Ik ben overigens wel trots op mijn discipline dat ik toch gewoon op ben gestaan en met frisse tegenzin de metro in ben gestapt. Uiteindelijk ben ik uitgestapt bij een metrostation naast de Donau. Om daarna de bus te nemen naar de Verbund-Wasserarena. De naam dekt de lading, er is veel water. Zowel in de kanalen van de arena als uit de wolken in de lucht.
Maar eenmaal aangekomen bij de arena waar niet minder het EK kanoslalom wordt gehouden. Kreeg ik na een paar keer uitleggen dan Mesu toch echt met een u is en niet met een n een y of een r toch mijn eigen persaccreditatie.
Na de een lange tijd gekeken te hebben hoe het kanoslalommen in elkaar zit, kon ik de jonge Oostenrijkse kanoër Andreas Langer spreken. Een aardige sporter van 21 die komend weekend meedoet aan het EK. Op zulke momenten ben ik jaloers, jaloers dat ik niet zoiets heb behaald op dit moment. Dat ik niet op zulk niveau kan sporten. Nou, dan maar hard blijven werken en hopen dat mijn moeite ooit beloond wordt.
Het interview was in ieder geval gelukt, en ik ben benieuwd hoe Andi-zo wordt hij informeel genoemd- gaat presteren op het EK. Ik gun het hem wel, een jonge gast die niet dezelfde lichaamsbouw heeft als de meeste toppers, die niet op heel jonge leeftijd begonnen is. Maar toch op het hoogste niveau meedoet.
Enfin, de vier dagen en een beetje zitten er bijna op. Over elf uurtjes vliegen we weer terug naar Rotterdam. Weer terug naar het dagelijkse leven. Maar ik ga voor de laatste keer richting 'mijn' Oostenrijkse bed met een te zacht kussen om te slapen. Morgenmiddag ben ik weer in Nederland.
Tschüss,
Remi
Ps. Een paar andere redactiegenoten hebben eenmalig(teminste, dat denk ik) ook een reisblogberichtje gemaakt. Bekijk ze op www.viennavibes.wordpress.com!
Het is alweer de laatste (werk)dag in Wenen, aan de ene kant jammer. Want het was toch mooi om in deze stad te mogen en kunnen zijn op een andere manier dan normaal. Maar toch ook wel blij dat vanaf morgen het onregelmatige dagschema weer voorbij is. Niet meer tot 02.00 's nachts aan een stukje typen omdat ik nog maar net terug ben van een evenement. Maar dat hectische had ook wel zn charme.
Zo werd ik vanochtend als allereerste wakker om 8.30, normaal geen probleem zou je zeggen. Maar niet als je pas om drie uur je bed in bent gegaan omdat we nog de stad in waren geweest. Niet echt handig van mezelf.
Ik ben overigens wel trots op mijn discipline dat ik toch gewoon op ben gestaan en met frisse tegenzin de metro in ben gestapt. Uiteindelijk ben ik uitgestapt bij een metrostation naast de Donau. Om daarna de bus te nemen naar de Verbund-Wasserarena. De naam dekt de lading, er is veel water. Zowel in de kanalen van de arena als uit de wolken in de lucht.
Maar eenmaal aangekomen bij de arena waar niet minder het EK kanoslalom wordt gehouden. Kreeg ik na een paar keer uitleggen dan Mesu toch echt met een u is en niet met een n een y of een r toch mijn eigen persaccreditatie.
Na de een lange tijd gekeken te hebben hoe het kanoslalommen in elkaar zit, kon ik de jonge Oostenrijkse kanoër Andreas Langer spreken. Een aardige sporter van 21 die komend weekend meedoet aan het EK. Op zulke momenten ben ik jaloers, jaloers dat ik niet zoiets heb behaald op dit moment. Dat ik niet op zulk niveau kan sporten. Nou, dan maar hard blijven werken en hopen dat mijn moeite ooit beloond wordt.
Het interview was in ieder geval gelukt, en ik ben benieuwd hoe Andi-zo wordt hij informeel genoemd- gaat presteren op het EK. Ik gun het hem wel, een jonge gast die niet dezelfde lichaamsbouw heeft als de meeste toppers, die niet op heel jonge leeftijd begonnen is. Maar toch op het hoogste niveau meedoet.
Enfin, de vier dagen en een beetje zitten er bijna op. Over elf uurtjes vliegen we weer terug naar Rotterdam. Weer terug naar het dagelijkse leven. Maar ik ga voor de laatste keer richting 'mijn' Oostenrijkse bed met een te zacht kussen om te slapen. Morgenmiddag ben ik weer in Nederland.
Tschüss,
Remi
Ps. Een paar andere redactiegenoten hebben eenmalig(teminste, dat denk ik) ook een reisblogberichtje gemaakt. Bekijk ze op www.viennavibes.wordpress.com!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
